Osmanlı, sosyalizmi ""İştirak-i Emval ve İyal"" yani ""mal ve kadın ortaklığı"" olarak tanıdı. Paris Komünü çalışmalarını Belediye binasında sürdürdüğü için Osmanlı aydını, sosyalistlere ""Devair-i Belediye Tarafdaranı"" ismini uygun gördü. Bu ""bozuk fikirlerin"" Müslüman Osmanlı toplumunu nasıl olsa etkilemeyeceği düşünülerek, ""dinsiz Avrupa""nın başına bela olan ""Enternasyonal adındaki şer cemiyeti ve bu cemiyetin reisi Karl Marx""a sempati beslendi. Bir müddet sonra, ""İştirakiyun Mezhebi""nin Osmanlı toplumuna yanlış anlatıldığı öne sürüldü: Aslında bu ""beyazı siyah olarak tarif etmek"" gibi bir şeydi, ""İştirakiyun"" İslam dininin direği olan zekatın modernleştirilmiş haliydi. Müslümanlık ırk ve millet ayrılığı gözetmiyordu yani enternasyonalistti. Karl Marx'ın kurduğu Enternasyonal Cemiyeti de zaten bu gayeyi güdüyordu.