Issız bir Norveç fiyorduna kulübesini yaptırırken, günün birinde bir ev inşa edeceğine dair aklında büyük ihtimalle hiçbir düşünce yoktu. Münzevi kişiliği hiçbir zaman bir mekana ihtiyaç duymamıştı aslında. Ki; aitlik hissi kendisinde barınmadı hiç, hep gitmeyi tercih etti. “Kundmangasse”ye gelince: o ev “kendisinden”di lâkin asla kendisi için değil… Bize, ‘başkasının derinlikleriyle oynama’mayı öğreten, intiharı düşünmeyi sever filozofumuz, felsefesine ayna tutan bir yapıyla karşımızda: “Wittgenstein House”.“Felsefe üzerinde çalışma –ki mimaride ki çalışmaya çokça benzer- aslında daha çok kişinin kendi üzerinde çalışmasıdır. Kendi anlayışı üzerinde. Nesneleri nasıl gördüğü üzerinde. (Ve onlardan ne beklediği üzerinde.)”