Biz o zamanı iyi yaşadık. Çeşmeden su içtik, komşunun bahçesinde, eriğe, kiraza, dut ya da incire dalabildik, boş arsalar vardı ve, oyunu bırakmayalım diye oralara işedik. 'Yangın söndüren var! ' diye bağırılsa da, üstümüze de gelse, bunu yaptık.Toprak gördük, çukur oynadık, ağaçtan düştük, kiraladığımız bisikletten düştük. Her tarafımız kanadı, belki annemizden babamızdan azar da işittik ama, onuda yapmaya devam ettik. Tüp kamyonlarının arkasına takıldık, 'Arkaya takılan var'diyenlere aldırmadık. Düştük kalktık, büyüdük...Yanımızda büyükler olmadan, başka yerlere gidebildik, arabada öne oturduk, o şehirler arası otobüslerde yanımızda fosur, fosur sigara içildi, çokça duman altı olduk. Maç ettik, terledik, terli vaziyette mermere oturduk, aynı şişeden 4-5 arkadaş su içtik, ve hiçbirimize hastalık bulaşmadı. Hemen hiçbirimizin fazla kilosu yoktu. Çünkü sokaktaydık.Koltuğumuzun altına topumuzu alır, tek başımıza okula ya da parka giderdik. 'Nasıl olsa orada birileri vardır oynayacak' der